संभाजीराजे आणि चिटणीस बखर

राज्य व्यवस्थेला आणि लेखन व्यवस्थेला काळीमा फासण्याच काम इतिहासात अनेकांनी केले , त्याचे जनक हे मल्हार रामराव चिटणीस.....

यांनी घडवलेली बखर चिटणीस बखर म्हणून नामवंत झाली
"चिटणीस बखर" ही बखर सुड बुद्धि ने लिहलेली , कल्पनाशक्तीचा विलाशी दंश केलेली आहे , शंभु राजांच्या मृत्यू नंतर 122 वर्षांनी लिहलेली बखर पुढील काळातील इतिहासकारांनी  संधर्भ सूची म्हणून "वापरली"

मल्हार रामराव चिटणीस हा बाळाजी आवजी यांचा वंशज , नितांत सुंदर लेखन शास्त्र , अक्षर , अनेक भाषांवर प्रभुत्व असलेला हा बाळाजी आवजी राजापुरच्या ऐतिहासिक घटनेत महाराजांनी हेरला , दरबारी ठेवून घेतला  "लेखनप्रशस्ती" नावाचा  मराठी पत्र लेखनाचा ग्रंथ यांनीच लिहिला , महाराजांची अनेक पत्र दवतीतल्या शाहीने मयूर पंखाने कागदी रेखण्याच काम ह्यांचच !

शिवरायां नंतरच्या काळात शंभु राजांच्या जीवावर उठलेल्या काही नेत्यांमध्ये  बळाजी आवजी याचं नाव रोवल गेल आणि अनावधानाने रागाने शिवपुत्राने त्यांना हत्तीच्या पायी देण्याची  केलेली
" बळाजी आवजीस मारले ते बरे नाही केले , थोरल्या महाराजांचा त्यांवर जीव तो फार "
यावर शंभुराजानी केलेल्या चुकी बद्दल दिलगीरी देखील उत्तरी पत्रात व्यक्त केली आहे !

जीवनातील काही सत्याच अशी असतात की त्यावर माणसाच्या वाणीचा भाष्य अपुर असत.....

जब तक "काफर का बच्चा संभा" हमारे हात नही लगता तबतक किमाँश नही पेहनूँगा....  अस म्हणनारा औरंग हां स्वतः किती मुसद्दी आणि चालाख होता ,
त्याला स्वतःच किमाँश  दूर करण्याची आनभाक घ्यावी लागली ती ज्यांमूळे ते संभाजी राजे किती तोडीचे अन ताकदीचे असतील हा विचार त्यांवर शिंतोडे उडवीणाऱ्यांना लक्षात आले नसेल का !
कोपिष्ट , शीघ्र संतापी आणि विलासी वाटलेले संभाजी राजे कसे होते हे त्यांच्या जगण्याने आणि मृत्यू ने जगाला दाखवून दिले आहे !

संभाजी राजांना आणि कवी कलश / कवी राज भुषण यांना सगळ्यात जास्त मलीन ठरवण्याच् काम मल्हार रामराव ने केल
शिवप्रभूंनी कधीही संभाजी राजांना पन्हाळ्यावर क़ैदेत ठेवल नव्हतं अस खरा इतिहास सांगतो ,

ब्लॉग वर ह्या बद्दल लिहण्याच कारण की मल्हार रावच्या मोघली चूका रियासतकारांनी जसेच्या तसे स्विकरल्या आणि नाटक लेखकांनी त्याकडे घडित इतिहास म्हणून बघितले अनेक नाटके लिहली गेली त्या इतिहासावर दुर्दैव................